شعر وغزل

"شعر در مدح علي عليه السّلام"

من آمده ام به کوی علی
که سر فکنم به پای علی
گداخته ام ا زجفای همه  گریخته دل گداخته جان
به روز و شب دوان دوان روان به در علی
روان به صفای علی
علی مبتدای همه علی منتهای همه
خداست مبتدای علی
بریده نفس گسسته سخن
شکسته جان شکسته تن
صفای علی صفلی نبی
رضای علی رضای نبی
علی مرتضی نبی
نبی مصطفی علی
کجاست های وهوی علی
علیست هوی و های همه
زهستی خویش رسته شدم
به گوش و تنم رسته شدم
من آمده ام به کوی علی که سر فکنم به پای علی


شعر وغزل


آقا امام هادي(ع)
توماه نورالوری آقا امام هادي * اي آفتاب ثـــري آقا امام هادي
پا ره قلب زهـر ا آقا امام هادي * نوردل حيدر و فرزند مصطفائی
بروزوشب زغـبرا (1) آقا امام هادی * ازكين عباسيان درباربرتو شـوريد
دشمن ميان ســرا آقا امام هادي * دردل شب خدارادرذكرورازبودي
راس برهنـه چرا آقا امام هادي؟ * بردند ترااسارت بادست بسته وبا
برد شبانه تــرا آقا امام هادي * دشمن ببزم شراب ازفرط بیحیائی
فردی ترانه سـرا آقا امام هادي * روزی اهانت کندبرتودرآخرزمان
برسرنهـد كتيـرا آقا امام هادي * ازاینهمه خیانت دشمن زشـادماني
درخانه وبصحـرا (2) آقاامام هادي * معتززجورش نمودمسمـوم سم جفا
غريب در سامــرا آقا امام هادي * باب امام عسكر دردل لشكري تو
زين واقعه ی كبـري آقاامام هادي * تسليت عالمي برقلب پاك مهدی
بنما هدایت مــرا آقا امام هادي * هادی امت توئی یاهادی المضلین
 

قرآن به زبان شعر

"پايه عدل وداد"

پایــه عــدل و داد قرآن است     درس صــلــح و جــهاد قرآن است
مکتــب مــهر و شیـوه وحدت     شــاخــص صــدق و مظهر حکمت
محتوایی ز دانش دنــیاسـت     رهنــمــونــی بــه بینش فرداست
حاوی مجــمع قــوانـین است     ضــــامــن اعـتــلای آئیـــن اســت
آن کلام خـداست، نی ز بشر     حــامــل وحــی احــمــد مــرســل
در شــب قــدر شد بر او نازل     راه و مــفتــاح حــل هــر مــشکـل
زود بــنــا یــافت سازمان دگر     ســاخــت بــــا جــلوه اش جهادگر
از زمیــن و زمان و لوح و قلم     از سماوات و عرش و فرش و نعم
هــم ز بــنیاد زنــدگــی بــشر     هــم ز تــعلیم عــلم و فضل و هنر
هم ز مــرگ و تــولد و هستی     گوید از قـدرت و عــزت و پــستــی
قــلم عــاجز ز وصف اعجازش     انــتــــهــایــــش بــیــان آغــــازش
حــق تعالی توان دهد جان را     تــــا بــیــابـــیــم رمــــز قــــرآن را
پیــروی کــرد بــایــد از یــکتــا     بــــا تــمســک بــه عــروه الوثقی
شد جلالی به امر حق تسلیم     داد دل بــــر کــلــام رب کـــریــــم


شعر وغزل

" زائر جمعه "                                                       


صدای آمدنت را به گوش ما برسان

زمان غیبت خود را به انتها برسان

نگاه نافذ خود را بر این گدا انداز

برای درد نهفته کمی دوا برسان

اگرچه بهر ظهورت نکرده ام کاری

بیا و بر لب ما فرصت دعا برسان

به صبح جمعه موعود زائرم فرما

به خاکبوسی روز فرج مرا برسان

برای روز ظهور تو کعبه پا برجاست

بیا سرور دوباره بر آن بنا برسان

کنار تربت زهرا به وقت نافله ات

دعای خویش به یاری این گدا برسان

نوشته ام به وصیت اگر میسر شد

                                                 بیا و مرده ما را به کربلا برسان


شاعر: جواد حيدري


شعر وغزل


شمع و پروانه / شاعر: سعدي


شبی یاد دارم که چشمم نخفت
شنیدم که پروانه با شمع گفت
که من عاشقم گر بسوزم رواست
تو را گریه و سوز باری چراست؟
بگفت ای هوادار مسکین من
برفت انگبین یار شیرین من
چو شیرینی از من بدر می‌رود
چو فرهادم آتش به سر می‌رود
همی گفت و هر لحظه سیلاب درد
فرو می‌دویدش به رخسار زرد
که ای مدعی عشق کار تو نیست
که نه صبر داری نه یارای ایست
تو بگریزی از پیش یک شعله خام
من استاده‌ام تا بسوزم تمام
تو را آتش عشق اگر پر بسوخت
مرا بین که از پای تا سر بسوخت
همه شب در این گفت و گو بود شمع
به دیدار او وقت اصحاب، جمع
نرفته ز شب همچنان بهره‌ای
که ناگه بکشتش پری چهره‌ای
همی گفت و می‌رفت دودش به سر
همین بود پایان عشق، ای پسر
ره این است اگر خواهی آموختن
به کشتن فرج یابی از سوختن
مکن گریه بر گور مقتول دوست
قل الحمدلله که مقبول اوست
اگر عاشقی سر مشوی از مرض
چو سعدی فرو شوی دست از غرض
فدایی ندارد ز مقصود چنگ
وگر بر سرش تیر بارند و سنگ
به دریا مرو گفتمت زینهار
وگر می‌روی تن به توفان سپار

حافظ

آرامگاه حافظ

 
سنگ مزار حافظ در حافظیه شیراز

آرامگاه حافظ در شهر شیراز و در منطقهٔ حافظیّه در فضایی آکنده از عطر و زیبایی گل‌های جان‌پرور، درآمیخته با شور اشعار خواجه، واقع شده‌است. امروزه این مکان یکی از جاذبه‌های مهمّ گردشگری به شمار می‌رود و بسیاری از مشتاقان شعر و اندیشه‌ةای حافظ را از اطراف جهان به این مکان می‌کشاند.

در زبان اغلب مردم ایران، رفتن به حافظیّه معادل با زیارت آرامگاه حافظ گردیده‌است. اصطلاح زیارت که بیشتر برای اماکن مقدّسی نظیر کعبه و بارگاه امامان به‌کار می‌رود، به‌خوبی نشان‌گر آن است که حافظ چه چهرهٔ مقدّسی نزد ایرانیان دارد. برخی از معتقدان به آیین‌های مذهبی و اسلامی، رفتن به آرامگاه او را با آداب و رسوم مذهبی همراه می‌کنند. از جمله با وضو به آنجا می‌روند و در کنار آرامگاه حافظ به نشان احترام، کفش خود را از پای بیرون می‌آورند. سایر دلباختگان حافظ نیز به این مکان به‌عنوان سمبلی از عشق راستین و نمادی از رندی عارفانه با دیدهٔ احترام می‌نگرند.پرویز ناتل خانلری(سال ۱۳۷۵)

بر سر تربت ما چون گذری همت خواه که زیارتگه رندان جهان خواهد شد

آرامگاه حافظ در اسکناس و سکه‌های ایران: اسکناس‌های هزار ریالی ایران از سال ۱۳۴۱ هجری شمسی تا سال ۱۳۵۸ با نمایی از آرامگاه حافظ چاپ و نشر می‌شد. سکه‌های پنج ریالی برنز ایران از سال ۱۳۷۱ هجری شمسی تا سال ۱۳۷۸ به نقشی از آرامگاه حافظ آراسته شد.

دیوان حافظ

 
دیوان حافظ

دیوان حافظ که مشتمل بر حدود ۵۰۰ غزل، چند قصیده، دو مثنوی، چندین قطعه و تعدادی رباعی است، تا کنون بیش از چهارصد بار به اشکال و شیوه‌های گوناگون، به زبان فارسی و دیگر زبان‌های جهان به‌چاپ رسیده‌است. شاید تعداد نسخه‌های خطّی ساده یا تذهیب شدهٔ آن در کتابخانه‌های ایران، افغانستان، هند، پاکستان، ترکیه و حتی کشورهای غربی از هر دیوان فارسی دیگری بیشتر باشد.

غزلیات

مصرعی از یک غزل حافظ با خوشنویسی دیجیتال: (اگر بر جای من غیری گزیند دوست، حاکم اوست) حرامم باد اگر من جان به جای دوست بگزینم.

حافظ را چیره‌دست‌ترین غزل سرای زبان فارسی دانسته‌اند[۹] موضوع غزل وصف معشوق، می، و مغازله‌است و غزل‌سرایی را باید هنری دانست ادبی، که درخور سرود و غنا و ترانه‌پردازی است.

با آن‌که حافظ غزل عارفانهٔ مولانا و غزل عاشقانهٔ سعدی را پیوند زده، نوآوری اصلی او در تک بیت‌های درخشان، مستقل، و خوش‌مضمون فراوانی است که سروده‌است. استقلالی که حافظ از این راه به غزل داده به میزان زیادی از ساختار سوره‌های قرآن تأثیر گرفته‌است، که آن را انقلابی در آفرینش این‌گونه شعر دانسته‌اند.

حافظ

 

خواجه شمس الدین محمد بن بهاءالدّین حافظ شیرازی (حدود ۷۲۷۷۹۲ هجری قمری)، شاعر بزرگ سده هشتم ایران (برابر قرن چهاردهم میلادی) و یکی از سخنوران نامی جهان است. بیش‌تر شعرهای او غزل هستند که به غزلیات حافظ شهرت دارند.او از مهمترین تاثیرگذاران بر شاعران پس از خود شناخته می‌شود.در قرون هجدهم و نوزدهم اشعار او به زبان‌های اروپایی ترجمه شد و نام او بگونه‌ای به محافل ادبی جهان غرب نیز راه یافت.هرساله در تاریخ ۲۰ مهرماه مراسم بزرگداشت حافظ در محل آرامگاه او در شیراز با حضور پژوهشگران ایرانی و خارجی برگزار می‌شود.در ایران این روز را روز بزرگداشت حافظ نامیده‌اند.

نام اصلی

شمس الدین محمد بن بهاءالدّین شیرازی

زمینه فعالیت

شعر، فلسفه، عرفان

تولد

حدود ۷۲۷
شیراز

مرگ

۷۹۲
شیراز

در زمان حکومت

شاه شیخ ابواسحاق-

اتفاقات مهم

یورش محمدمبارزالدین حکمران کرمان و یزد

لقب

چیره‌دست‌ترین غزل سرای زبان فارسی

سبک نوشتاری

سبک عراقی

دیوان اشعار

دیوان حافظ

Hafzie6.JPG